สืบลับ กับดักรัก - กับดักที่ 1 : นิรันตรา

สืบลับ กับดักรัก ชุดสี่สาว

ผู้เขียน : แก่นฝัน

ตีพิมพ์ครั้งแรก โดย สนพ. บลูเบลล์
เผยแพร่ฉบับอีบุ๊ค โดย แก่นฝัน

ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้

เพื่อนำออกเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต

กับดักที่ 1 : นิรันตรา

หญิงสาวร่างเล็กเจ้าของผมนุ่มสลวยสีน้ำตาลเข้มที่ปล่อยให้ทิ้งตัวยาวไปถึงกลางหลัง ก้าวเดินฉับๆ อย่างมั่นใจเข้ามายังอาคารสูงซึ่งเป็นศูนย์กลางของอาณาจักรธุรกิจที่ใหญ่โตที่สุดแห่งหนึ่งของเมืองไทย ‘ซันไรส์กรุ๊ป’ กลุ่มธุรกิจที่รวมเอาบริษัทใหญ่น้อยไว้ในเครือมากมาย และยังรวมไปถึงการเป็นที่ปรึกษาและแบ็คอัพให้กับอีกหลายธุรกิจที่ไม่มีใครรู้

หญิงสาวมองดูรอบโถงอาคารที่ออกแบบตกแต่งไว้อย่างลงตัวตามนิยาม ‘เรียบแต่หรู’ ด้วยคุณภาพของวัสดุแต่ละชิ้น ซึ่งล้วนผ่านการคัดสรรมาแล้วว่าดีที่สุด สวยที่สุดและแพงที่สุด แต่ภายในโถงรับรองที่เคยดูกว้างขวาง ในตอนนี้กลับดูคับแคบไปถนัดตา ด้วยเพราะหญิงสาวจำนวนมากมายที่มารวมกันอยู่

สาวๆ สวยๆ ทั้งนั้นเลยแฮะ... สาวร่างเล็กคิดในใจขณะกวาดตามองดูหญิงสาวมากหน้าหลายตาที่มีตั้งแต่วัยรุ่นน่ารักสดใสไปจนถึงสาวใหญ่ที่ยังดูดี

โหย... ยายป้าคนนั้นเซ็กซี่ชะมัดเลย แต่งตัวมาล่อตะเข้ที่ไหนเนี่ย... สาวร่างเล็กลอบกลืนน้ำลายนินทาคนอื่นๆ ในใจ

สาเหตุที่ทำให้พวกเธอทั้งหลายต้องมารวมตัวกันที่นี่ก็เพราะวันนี้เป็นวันเปิดรับสมัคร 'ว่าที่นายหญิง' ของอาณาจักรซันไรส์ หรือก็คือคนที่จะได้แต่งงานกับทายาทอันดับหนึ่งของตระกูลแสงสุรียฉัตร ‘ทรรศน์ แสงสุรียฉัตร’

สำหรับสาเหตุของการเปิดรับสมัคร ไม่ใช่เพราะทรรศน์หาผู้หญิงไม่ได้ กลับตรงกันข้าม คู่ควงของเขามีมากมายจนจดจำแทบไม่ไหว และเกือบทั้งหมดล้วนเป็นฝ่ายหญิงที่วิ่งเข้าหาเขาเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่ที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยมีวี่แววว่าใครจะได้เป็นตัวจริงของทายาทหนุ่มคนนี้สักที

ตามกฎของบ้านแสงสุรียฉัตร เมื่อทายาทอันดับหนึ่งมีอายุครบยี่สิบห้าปี เขาจะต้องเลือกคู่ชีวิตจากหญิงสาวที่ผ่านการทดสอบจนถึงรอบสุดท้าย หญิงสาวเหล่านี้จะต้องมีความสามารถหลากหลาย เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะสามารถเป็นทั้งคู่ชีวิตและคู่คิดของคนที่จะต้องบริหารกิจการที่มีมูลค่าเป็นหมื่นล้าน ต้องปกครองพนักงานในสังกัดร่วมหมื่นชีวิต และรวมไปถึงการรับมือกับบรรดาคู่แข่งทางธุรกิจทั้งแบบที่เข้ามาซึ่งๆ หน้าและลอบกัดลับหลัง

และการคัดเลือกครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สามแล้วสำหรับทายาทหนุ่มคนนี้ เพราะเจ้าตัวไม่ยอมเลือกว่าที่นายหญิงสักที แม้ว่าการคัดเลือกที่ผ่านมาจะมีหญิงสาวผ่านการคัดสรรแล้วว่ามีความเหมาะสมที่จะเป็นนายหญิงของซันไรส์ได้ร่วมสิบคน แต่เมื่อถึงคราวที่จะต้องเลือก ทรรศน์ก็สามารถหาข้อบกพร่องมาติติงและปฏิเสธหญิงสาวเหล่านี้ได้ทุกคนไป

คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสมาจากไหนกันนะ... ร่างเล็กบ่นในใจขณะมองดูสาวสวยทั้งหลายที่มาลงสมัครในวันนี้ ต่อไปพวกเธอก็คงต้องแข่งขันกันเพื่อผู้ชายเพียงคนเดียว หญิงสาวถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อเดินมาถึงโต๊ะรับสมัคร

“ขอใบสมัครหนึ่งชุดค่ะ” สาวร่างเล็กพูดกับพนักงานสาวที่นั่งอยู่หลังโต๊ะ

“นี่ค่ะ แต่คงต้องรีบหน่อยนะคะ เพราะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะปิดรับสมัครแล้วค่ะ” พนักงานสาวเอ่ยยิ้มๆ และยื่นใบสมัครให้

ร่างเล็กยื่นมือไปรับ เมื่อเธอรู้สึกได้ถึงน้ำหนักที่รับมาจึงก้มลงมองพลางพลิกเปิดดู ไม่นาน... เธอก็บ่นออกมาด้วยเสียงไม่เบานัก

“โห! อะไรจะหนาขนาดนี้เนี่ย อย่างกับจะทำแฟ้มประวัติอาชญากรแน่ะ” พูดจบแล้วเธอก็หันหลังเดินไปหาที่นั่งกรอกใบสมัครไปเรื่อยๆ ไม่ทันได้เห็นสายตาของพนักงานสาวที่อมยิ้มขำเมื่อได้ยินเธอบ่นและเฝ้ามองดูเธอกรอกใบสมัครอย่างสนใจ

ผู้หญิงคนนี้มาแปลก... พนักงานสาวคิดพร้อมพิจารณาร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงหน้า หญิงสาวคนนี้ไม่ได้บรรจงแต่งตัวมาประชันกับใครเหมือนหญิงสาวเกือบทุกคนในที่นี้ เธอมาในชุดสบายๆ และไม่ได้แต่งหน้าด้วยซ้ำไป แต่คิ้วเข้มได้รูปกับตากลมโตแฝงแววเอาเรื่องทำให้ใบหน้าเธอไม่ดูจืดชืดเกินไปนัก ริมฝีปากอิ่มแต่งแต้มไว้เพียงลิปกลอสใสที่ขยับยิ้มเหมือนจะขำไปกรอกใบสมัครไป ท่าทางสบายๆ ของเธอชวนให้มองได้ไม่เบื่อ

ขำงั้นเหรอ?.. พนักงานสาวนึกอย่างสงสัย เพราะคนอื่นๆ ที่เธอเห็นมาต่างก็ทำหน้าครุ่นคิดเหมือนกำลังทำข้อสอบยากๆ มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่ไม่ว่าใครก็ต่างพยายามสรรหาคำตอบที่ดูดีที่สุด เพื่อให้ตัวเองได้รับเลือกเข้ารอบต่อไป เพราะผลการคัดเลือกในรอบแรกนั้นก็มาจากใบสมัครของพวกเธอที่กรอกประวัติส่วนตัว ความสามารถพิเศษ รสนิยม และความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานการณ์ต่างๆ รวมไปถึงความรู้รอบตัวของพวกเธอ

นายหญิงจะมีแค่ความสวยไม่ได้... พนักงานสาวกำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่ก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อร่างเล็กกลับมายื่นใบสมัครส่งคืนให้ตรงหน้า

“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ร่างเล็กพูดพร้อมดวงตาที่ตอนนี้มีแววขำไม่จาง

“ค่ะ เอ๊ะ!” พนักงานสาวนึกแปลกใจ จึงเหลือบไปมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ เวลาเพิ่งผ่านมาได้แค่สิบห้านาที ...ทำไมเร็วจัง เพราะใบสมัครนี่ บางคนก็ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงด้วยซ้ำไป

“เรียบร้อยแล้วหรือคะ” พนักงานสาวถามย้ำ พร้อมพลิกตรวจดูใบสมัครให้แน่ใจว่าสาวร่างเล็กตรงหน้าไม่ได้ลืมกรอกตรงส่วนไหน

“ค่ะ สนุกดีนะคะ รู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กนักเรียนที่ต้องทำข้อสอบเลื่อนชั้นเลยค่ะ” หญิงสาวคิดไปถึงช่วงท้ายๆ ที่เป็นคำถามทดสอบความรู้ทั่วไป ...หวังว่าที่ตอบไปคงพอทำให้ผ่านเข้ารอบได้นะ

พนักงานสาวยิ้มรับคำตอบ ก่อนจะบอก “แล้วทางเราจะติดต่อกลับไปอีกทีนะคะ”

“ค่ะ เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ งั้นฉันขอตัวเลยนะคะ” ร่างเล็กบอกลาแล้วเดินออกจากอาคารไปอย่างรวดเร็วไม่ต่างจากตอนที่เธอเข้ามา

หลังจากที่สาวร่างเล็กเดินจากไปแล้ว พนักงานสาวก็ก้มลงอ่านใบสมัครในมือด้วยความสนใจ

ชื่อ นิรันตรา

สกุล แสนจิตราหาญ

ชื่อเล่น นิรา

อายุ 22 ปี 3 เดือน

'แสนจิตราหาญ' หนึ่งในตระกูลผู้ร่วมก่อตั้งโออี (Organization of Elimination) องค์กรอิสระร่วมต่อต้านและกวาดล้างอาชญากรรมที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติยังขอความร่วมมืออยู่เสมอ

“ว้าว! น่าสนใจจริงๆ” พนักงานสาวยิ้มพึมพำเบาๆ

อันที่จริงแล้วเธอมีหน้าที่ที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง ก็คือ คอยสอดส่องผู้สมัครและคัดกรองใบสมัครที่น่าสนใจ เธอเอื้อมมือไปหยิบตรายางที่วางอยู่ข้างๆ กองใบสมัครขึ้นมา และประทับลงไปที่หัวมุมด้านขวาของใบสมัครที่อยู่ในมือ

Recommend